W Polsce jest około 900 tys. osób uzależnionych od alkoholu

Jakie są objawy alkoholizmu?

Rozpoznanie opiera się na analizie objawów. Pacjenci bardzo często bagatelizują objawy, wynajdują powody do napicia się alkoholu. Przedstawiają mnóstwo argumentów o konieczności „zrelaksowania się”. Innym przyczynkiem do spożycia alkoholu jest potrzeba wypoczęcia, odreagowania stresów, zlikwidowania napięcia w relacji z otoczeniem, dodania sobie odwagi lub zastosowania, jako środek nasenny. Osoba uzależniona nie identyfikuje siebie, jako osoby mającej problem alkoholowy.

W ich mniemaniu:

• inni więcej piją,
  
• zawsze stoją pod sklepem i piją,
  
• alkoholik jest brudny, nieogolony i od rana stoi pod budką z piwem,
  
• spożywają nieszlachetne alkohole, piją denaturat,
  
• alkoholik nie pracuje i nie daje żonie pieniędzy, nie dba o rodzinę,
  
• i wiele, wiele innych uzasadnień.
  

Ten „jedynie słuszny” obraz zaniedbanego, wiecznie pijanego alkoholika, jest dla osoby uzależnionej usprawiedliwieniem dla jej ciągłego spożywania alkoholu. Dlatego uzależniony uważa, że nie spełniając, wytyczonych przez siebie kryteriów choroby alkoholowej, z automatu wyklucza się z grupy alkoholików, dając sobie przyzwolenie na dalsze picie.

Alkoholik na początku jest w stanie utrzymać pracę, relacje z otoczeniem, z rodziną. Jednak z czasem pojawiają się konflikty, które uniemożliwiają zajęcie zawodowe w danym miejscu.Powstają pierwsze konflikty z prawem np. utrata prawa jazdy, kolegium, dozór kuratorski itp. Fakt potrzeby napicia się alkoholu zaczyna dominować nad wszystkimi aspektami życia,  doprowadzając do destrukcji na wszystkich poziomach życia rodzinnego i zawodowego, stając się jedynym celem w życiu.

Zgodnie z obowiązującymi w Polsce kryteriami ICD-10, uzależnienie rozpoznaje się wtedy, gdy spełnione są co najmniej 3 spośród następujących kryteriów:

• silne pragnienie lub poczucie przymusu zażywania substancji,
• trudności w kontrolowaniu zachowania, związane z jej przyjmowaniem,
  
• fizjologiczne objawy stanu odstawienia, charakterystyczne dla danej substancji (zespół abstynencyjny) i/lub przyjmowanie tej samej lub podobnej substancji w celu złagodzenia lub uniknięcia objawów abstynencyjnych,
• stwierdzenie objawów tolerancji (aby osiągnąć efekt upojenia, osoba uzależniona potrzebuje coraz większej ilości alkoholu, a ilość alkoholu, niebezpieczna dla zdrowia osób bez problemu alkoholowego, może być stosunkowo dobrze tolerowana),
• zaniedbywanie innych źródeł przyjemności lub zainteresowań, zwiększenie ilości czasu koniecznego do zdobycia substancji, jej przyjmowania lub do usuwania skutków jej działania,
• spożywanie alkoholu mimo wyraźnych dowodów szkodliwych następstw.

Uzależnienie od alkoholu znane jest także, jako „choroba zaprzeczeń”

„Doktorze ja jak chce to nie pije”

„Doktorze ja nie mam problemu, inni mają problem”

„Ja nie jestem uzależniony. Potrafię nie pić przez 3 dni”

„Doktorze, ja nie piję za granicą, więc jak wróciłem do Polski musiałem się napić” (pacjent w 3- tygodniowym ciągu)

„Mój syn nie jest uzależniony, on tylko lubi się napić”

„Mąż dziś się źle czuje- zadzwonię do szefa, że jest chory”

„To nie delirium, zimno mi albo coś mi zaszkodziło, na pewno to nie alkohol”

„Niech inni się leczą, ja nie muszę”

I wiele innych przykładów wypowiedzi osób uzależnionych.

Niepokojącym objawem jest spożywanie alkoholu w samotności, w coraz większych ilościach niż się zaplanowało - „luki w pamięci”, reagowanie agresją na wszelakie uwagi, dotyczące spożywanie alkoholu, minimalizowanie ilości wypijanego alkoholu, negowanie jego negatywnych skutków, mimo ewidentnych szkód dla zdrowia (np. zaostrzenie choroby wątroby, zaburzenia snu, bóle brzucha, nudności wymioty, nadciśnienie tętnicze, nasilenie chorób psychicznych itp.). Uzależniony zaczyna prowadzić auto lub przychodzić do pracy pod wpływem alkoholu.

Jedyną pomocą staje się wtedy wizyta u specjalisty od odtruwania alkoholowego i zabieg wszycia leku Disulfiram.

Meditus
Leczenie alkoholizmu Lublin